Who Runs the World? Girls! Vrouwen werken niet alleen keihard voor hun gezin en familie maar ook om jouw kleding te maken. Kleding die door sommigen van ons gewoon uit de rekken wordt getrokken zonder te beseffen dat mensen deze kleding maken.  De  Schone Kleren Campagne is in 2013 afgereisd naar Bangladesh  en Cambodja om de stoere en mooie vrouwen die jouw kleding te maken een gezicht te geven.  Ontdek hoe ze leven, wat hun drijfveren zijn om zich hard te maken voor betere arbeidsomstandigheden, en hoe jij kunt helpen door bijvoorbeeld fairtrade kleding te kopen.

Wie maakt jouw kleding?

Maak kennis met Shahnaz Shahnaz Akter (23).

Shahnaz werkt 6 dagen per week van 8 uur 's ochtends tot 9 uur 's avonds als naaister in een kledingfabriek die voor Nederlandse merken produceert. Per uur naait ze 100 kragen aan shirts. “Ik vind het niet erg om te werken, ik zorg voor mezelf en ik kan alles.” Ze vindt het wel heel vervelend dat ze geen tijd heeft om naar de wc te gaan. “Je rent naar de wc en kijkt op de klok terwijl je bezig bent.” Als basissalaris verdient ze 45 euro. Met overuren gaat het richting 60-67 euro.

foto: Marieke van der Velden

“Ik ben niet getrouwd, Ik kan niet trouwen, dat vind ik heel erg, hoewel ik ook nog 3 broers en 3 zussen heb is er niemand anders die voor mijn ouders kan zorgen. Ik kan hun toch niet verlaten.” Ze is een voorbeeld voor haar beste vriendin Shuli, maar zelf heeft ze ook een groot voorbeeld. “Dat was een andere vrouw, wat ouder dan ik. Het was alleen mogelijk voor mij om te doen wat ik deed omdat zij er voor mij was. Tien jaar geleden was ik een hulpje, ik knipte duizenden draadjes per dag 'knip knip knip knip knip'. Beetje bij beetje groeide het besef dat ik niet zo onderdanig kon blijven, dat ik niet over me heen kon laten lopen. Ik wilde deel uitmaken van een groep, van de vakbond.”

“Ik wil dat arbeidsters krijgen waar ze rechtop hebben: genoeg pauzes, en een weekend en ik wil dat niemand meer aan de haal kan gaan met de rechten van de vrouwen met wie ik werk.” Shahnaz ziet in de fabriek veel waarbij ze niet kan wachten het te veranderen: “te veel uren, vervelend gedrag door het management tegen mijn vrouwelijke collega's en onze lage lonen. Dat zou ik het liefst van alles aanpakken, ik wil graag dat ons minimumloon wordt verhoogd van 75 euro per maand zoals eerst werd voorgesteld door de vakbond. Nu is het minimumloon 50 euro, dat is echt niet genoeg voor ons om van rond te komen”.

“Wat ik aan vrouwen in Nederland zou willen vragen? Moeten jullie ook zo hard werken? Krijgen jullie ook zo weinig betaald?” Mensen zouden hierheen moeten komen, zodat ze kunnen zien wat wij hier doen. Ik zou tijd vrijmaken en ze meenemen naar mijn huis, en voor ze koken.” Ik eet een keer per maand vlees of vis, meestal als ik mijn salaris heb gekregen.

Geïnteresseerd in de verhalen van de andere vrouwen? Lees ze hier...