Ik vond mezelf altijd een groen meisje. Ik probeer de auto zoveel mogelijk te laten staan, geen onnodige spullen te kopen en probeer zo min mogelijk plastic te gebruiken. Goed bezig, toch? Tenminste, dat dacht ik. Maar sinds ik een paar jaar geleden voor watMooi ben gaan schrijven en meer lees over duurzaamheid en fair trade, voel ik me een stuk minder groen.

Ik zou zo veel meer kunnen doen. Ik lees over mensen die helemáál geen afval produceren, volledig zelfvoorzienend zijn,  of veganistisch zijn geworden om zo niet alleen de dieren maar ook het milieu te ontzien.  Holy Moly, dat is wel even wat anders dan mijn weigering van een plastic zakje bij de groenteboer. En dan heb ik het nog niet eens over  mijn guilty pleasures. daarmee bedoel ik niet dat ik graag naar Frans Duijts of Britney Spears luister (En, so what?!) Maar ik sta graag lang onder de douche. En dan nog het liefst zo warm mogelijk. Niet echt heel milieuvriendelijk. En soms bekruipt mij dan het gevoel als bij een dieet. Dat je één keer een chocolaatje neemt en dan vervolgens denkt dat alles voor niets is geweest.  Dat je dan net zo goed die hele reep kunt opeten.  Ik vraag me dan ineens af of het wel zin heeft om duurzame kleding te kopen als ik daarna iets anders doe dat helemaal niet zo groen is.

Ik blijf mezelf maar voor houden dat ‘alle kleine beetjes helpen’ en iets nog altijd beter is dan niets. Misschien is ook hier het voorbeeld van diëten van toepassing.  Want ook  tijdens een dieet kun je wel wat hulp gebruiken. Laten we elkaar handige tips geven en elkaar inspireren en motiveren om de juiste keuzes te maken. Dan wordt iedereen een beetje groener (en slank ;-)). Wie doet mee?

En goed voorbeeld, doet goed volgen...